Στο πλαίσιο του σεμιναρίου θα μελετηθούν χαρακτηριστικές περιπτώσεις οχυρωμένων πόλεων και οχυρωματικών δικτύων σε διαφορετικές επαρχίες της βυζαντιντής αυτοκρατορίας κατά την πρωτοβυζαντινή και μεσοβυζαντινή περίοδο. Οι οχυρώσεις ως δομικά όρια αποτελούν την πρώτη ένδειξη για τη μελέτη της χωρικής οργάνωσης των βυζαντινών πόλεων διασφαλίζοντας την επιβίωσή τους σε περιόδους εχθρικών επιδρομών και πολέμων. Η μελέτη τους αφορά συνήθως τη χάραξη, χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής τους μορφής και τεχνικές δόμησης, εμπλέκει ωστόσο και ευρύτερα ιστορικά ζητήματα, όπως τον ρόλο της κεντρικής διοίκησης στον σχεδιασμό της αμυντικής θωράκισης μιας επαρχίας. Εξάλλου, μέσω των οχυρώσεων εξετάζεται όχι μόνο το μέγεθος μιας πόλης, δηλαδή ζητήματα επέκτασης ή συρρίκνωσης, η δύναμη και η ανθεκτικότητά της, αλλά και ιεραρχημένες κοινωνικές σχέσεις. Μέσω αυτών ελέγχεται η κίνηση του πληθυσμού από την αγροτική ενδοχώρα προς το οχυρωμένο άστυ, αλλά και ανάμεσα στους διαφορετικούς τομείς της ίδιας πόλης, τις οχυρωμένες ακροπόλεις ή τις οχυρωμένες συνοικίες.
- Διδάσκων: Χριστίνα Τσιγωνάκη